muazzez abacı ölmüş. birkaç gün önce olmuş bu ama çok fena bir hastalık sürecinden ötürü fark edememişim ya da görmemişim. çocukluğuma dair bir çok anıda onun sesi vardır. babam yaz sonlarına doğru elazığ'a bizi almaya geldiğinde elazığ sokaklarında arabayla bir yerlere giderken ya da elazığ'dan adana'ya dönerken yol boyu muazzez abacı çalardı arabada. hala bütün şarkılarının eksiksiz aklımda olduğunu fark ettim bazı şarkılarına bakarken. ama bir tanesi nedense çok fazla yer etmiş zihnimde. en çok bunu dinlerdi babam ondan sanırım:
gönlümde özleyiş diye anlardım ben şarkının ilk girişini ama gözümde'ymiş.. özleyiş gözde nasıl olabilir ki diye düşünmüştüm; sonra babamın bir ara "bu sanat müziği" demesi gelmişti aklıma. karmakarışık her şey, teyzemlerin sokağından iller bankasına doğru dönüyorduk... (nereye gidiyorduk acaba?) bu anı benden başka hiç kimsenin hatırlamasının mümkün olmaması ne kadar acaip bir şey ne kadar... neyse geçmiş zaman... ruhu şad olsun ikisinin de...
