mal gibi bu şarkıyı dinliyorum işte şimdi. ne dediğini anlamadan, öylesine mal gibi. şarkıyı ilk dinlediğim zamanı hatırlıyorum ama. tarihi bir mallığa imza atmak üzereydim kendi hayatımla ilgili. çağrışım yaptı demek.
boş konuşmakta üzerime yoktur. kimbilir kaç kişinin nefretini kazandım bu yüzden. buna üzülmüyorum gerçi. ne üzülecem zaten hayatına pek öyle birilerine sokma heveslisi biri değilim. girenler de zorla girmiştir genelde. "vurdun kanıma girdin itirazım var" diyordu ya hani attila ilhan, o hesap işte biraz da. ha o hayatıma girenler ne mi oluyor sonra. ya siktir olup gidiyorlar ya da hiç girmeye çalışmamaış gibi hoyrat davranıp kırıyorlar. (burası ergen bir genç kızın kişisel hezeyanlarını dıştaladığı bir blog değil bunu bil ama ey karî)
şimdi de bunu dinliyordum. bu şarkının neden yer ettiği aklımda ama yazmayacağım buraya. yok gizem yaratmak için değil. hadi yazayım sonra arkamdan gizem yaratmaya çalışıyor mal deme.
"no - one here reminds me of you
yet i see no-one else
on the crowded sidewalk"
şarkıda geçen bu sözler yüzünden sanırım yer etti bende. al söyledim işte soğudun mu ey karî? gördüğün gibi öyle derin bir anlamı yokmuş işte. (aslında var ama sen de biraz malsın ve göremiyorsun işte)
bi öğrencim puro getirmişti ankara'dan onu yaktım şimdi. (ankara'nın purosu meşhur sanki) yarrak gibi. yok şeklinden dolayı değil tadı öyle.
neyse ne diyordum. önce senin sevdiğin şeyleri, söz gelimi sevdiğin yazarları- seviyormuş, okuyormuş gibi yaparlar. yemezsin bunu aslında sen, kaçın kurrasısındır zira ama yemiş gibi yaparsın işte. sonrası, sonrası işte biraz da nazım'ın dediği gibi: "hayat ve bütün ihtimalat"
sevgiliye kul-köle olmaını esas olduğu türk halk edebiyanın belki de tek aykırı devrimci türküsüdür aha da şu yukarıdaki türkü.
arrivederci ey kar'i..
